5 Nisan 2017 Çarşamba

EN GÜZEL KAVUŞMA

EN GÜZEL KAVUŞMA 
Doğum  nedir?  
Bir bebeğin dünyaya gelmesi?.. Sadece bu mu doğum ? O mucizevi o kutsal an bu kadar basit bir cümle ile anlatılabilir mi ? 
Doğum; dünyaya yeni bir birey getirmekle birlikte çok farklı hissi olan bir eylemdir.  
Doğum; anne ve babanın bebeği ile o huzurlu, mutlu anına şahit olmak ve o saf, temiz duygularla beraber bebeği karşılamaktır.. Bu yüzden doğum deyince aklımıza ilk olarak korkunç doğum sahneleri gelmemelidir. 
Tabii tabii, demesi kolay dediğinizi duyar gibiyim. Benim de bir ebe olarak birçok korkularım vardı. En başta etrafımdan neredeyse bir ebe olup da normal doğum yapan görmedim. Herkesten işe başladığım günden beri ‘’ Aaa doğumhanede çalışıyorsan normal doğum yapamazsın. ‘’ vs vs içerikli cümleler duyuyordum. Bu nasıl bir şey ki ebesin ve bir komplikasyon vs yoksa normal doğum yapamıyorsun?   
Düşünsenize bir kendi korkularınızı azaltıp spontan bir doğuma hazırlanamıyorsanız gebelerinizi nasıl hazırlayacaksınız ? Ya da sizin anlattıklarınız ne kadar içten olabilir ki ? 
Bende, aynı herkes gibi bu tür endişeler yaşadım. Ama yaşadığım korkular ‘’Ya bildiklerimi uygulayamazsam ya doğum benim ve bebeğimin kontrolünden çıkarsa? ’’ yönündeydi. 
Doktorum bile ‘’Her görüşmemizde Merve emin misin? Yapabilecek misin ? Son anda sezaryene gitmeyelim.’’ Diyordu. Aslında beni korkutmadı onun bu cümleleri. Çünkü sürekli aynı şeyleri duyduğum için bünyem alışmıştı artık.  
‘’Hayır kontrol bende”. Ben kendi doğumumu kendim yöneteceğim. Sürekli nefes egzersizleri çalıştım. Öncesinde pilates yaptığım için gebelikte de kontrollü bir şekilde devam ettim. Klasik müzikler, kurandan ayetler, ney sesleri, doğa-kuş sesleri, telkinler beni rahatlatan her şeyi dinledim. 
Ama yapabileceğime kendi mesleğimden insanlar bile inanmıyordu. O kadar başkalarının kontrolüyle yaşamaya alışmışız ki kontrolü elimize almaya cesaretimiz yok. Öğrendiklerimizi uygulamaya çekinir olmuşuz. Kumandayı hep başkalarının eline vermişiz. Kendi hayatımızı dışardan seyrediyoruz. Resmen kendi hayatlarımızda konuk oyuncuyuz. 
Tabii ki buna razı olamayız. Ben Sağlık sektörünü sırf bu yüzden seçtim. Daha bilinçli bir birey olabilmek için. Ve hep söylüyorum şu dönemde herkesin biraz tıp bilmesi, herkesin biraz hak, hukuk bilmesi gerekir. 2.üniversitemi sırf bu yüzden okudum. Siz inanırsanız herkes size inanır. 

Bir gün İna May Gaski’nin doğumla ilgili bir kitabını okuyorum. Mutlaka her gebenin okuması gereken bir kitap.Orada eski doğum pozisyonlarına bakıyorum. Bende şu şekilde istiyorum falan diye muhabbet ediyoruz. ‘’Hayatlar kitaplarda ki gibi olmaz’’ dedi biri. O an sinirlenmedim ama şuan aklıma geldikçe canım sıkılıyor. Gebe bir insana söylenebilecek en son şey. Çok biliyorsunuz siz demek geliyor bazen insanın içinden. 

2/2
Her neyse 29 Mart 2016 günü kontrolüm vardı. Sancılarımda başlamıştı. Ama kimseye peki bir şey belli etmedim. Çünkü bebeğim daha kanala yerleşmemişti. Bu beni düşündürüyordu.  Doktora gittik ve doktorum artık açılmam olduğunu, biraz kordon dolandığını ve doğumu o gün gerçekleştirmemiz gerektiğini söyledi.  
Bebeğimin yerleşmemesi beni iyice endişelendirdi. Bu işlem yapay yollardan olacaktı. Beni korkutsa da artık sona gelmiştik. Şimdi sıra bendeydi her ne kadar müdahaleli bir normal doğum olsa da bu benim ve bebeğimin hikayesi olmalıydı.  
Çok şükür her şey istediğim gibi oldu. Doğumum benim kontrolüm de ilerledi ve kızımda bu süreçte bana yardım etti. İstediğim pozisyonlarda ayakta yürüyerek çömelerek karşıladım dalgarımı.. Nefes egzersizlerini unutmadım. Unutsam da yanımda eşim, kayınvalidem hep hatırlattı. Meslektaşlarım yardım etti. Kayınvalidem sürekli masaj yaptı. Hatta doğumdan bir hafta önce eşime ‘’Amerika da doğum anında enerji içeceği içiyorlarmış ‘’ dedim. Gülmüştü. O an içeceği bile almış gelmiş. Ve onu da içtim.  
Yemek yedirmek istediler ama yiyemedim maalesef. Ama bir şey yiyip içmeniz, size güç veriyor. Bu enerji içeceği olmayabilir tabii. J Son anda annem de yetişti. Babam bir gün öncesi ameliyat olmuştu o halde çıkıp geldiler şehir dışından. Anneciğimi de gördüm ve artık kızım gelmek istiyordu. Herkes çıktı yanımdan doktorum ve ebelerimle kaldık. Hep birlikte başardık ve son sahneyi de tamamladık. 
Her şey o kadar güzeldi ki o son perde anlatılmaz yaşanır. Tabii her anını yaşarken bir anne olmaktan önce bir ebe olarak yaklaştım. Bir ebe olarak aa burada böyle hissediyorsun, şurada şöyle hissediyorsun vs vs. O ana kadar pratikte anlattığım her şeyi yaşamanın farklı bir tadı oldu. Artık eğitimlerimde anlatırken daha farklı yaklaşıyorum annelere ve anne adaylarına.  
Çünkü yaşadım biliyorum. Ben yaptım, sizde yapabilirsiniz. Gerçekten isterseniz. 
Ve doğum sonu doktorum ve doğumhanedekilerin cümlesi şuydu ‘’Merve yapamazsın diye düşündük, ama sen yaptın.’’ Bu cümleyi bile duymak gerçekten gurur vericiydi. 
Ve bu güzel kavuşmayla beraber kızımı, Elif Nisa’mı kucağımıza alarak eşim ve sevdiklerimle birlikte huzurla çıktık doğumhaneden.. 

Konuk Yazarımız Sevgili 
Ebe. Merve Bozkurt Erdur 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder